Ωφείλω στον ευατό μου να είμαι αυστηρός με τα συγκροτήματα ή τους μουσικούς που είμαι ιδιαίτερα δεμένος.άλλωστε με την ίδια λογική με κερδισαν με τις δουλειές τους και με έκαναν να περιμένω πολλά απο αυτούς.
Φυσικά όμως ειναι απόλυτα λογικό , όταν το αγαπημενο σου πχ συγκρότημα κυκλοφορεί άλμπουμ, να ανατριχιάζεις πριν καν πατήσεις το “play”, γνωρίζωντας ήδη ότι θα «σου κάνει» πιο εύκολα απο τους άλλους,αλλά ταυτόχρονα για να «περάσει» απο την αυτή την κατηγορία στην κατηγορία «δισκάρα», σαν γνήσιος οπαδός, ωφείλεις να είσαι πιο δύσκολος απο «τους άλλους».
Πόσο μάλλον όσον αφορά στην περίπτωση της Anneke Van Giersbergen, όπου όλα τα παραπάνω ισχύουν στον απόλυτο βαθμό...
Βάζοντας ένα δίσκο της , είσαι πλέον σίγουρος ότι τουλάχιστον θα σου αρέσει,θα «νιώσεις», θα «παραδοθείς» και ούτε που θα σε απασχολήσει αν αυτός δεν «περάσει» στην άνωθεν κατηγορία, όπως αυτό συναίβει και μια-δυο φορές στο παρελθόν.
Είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού οτι η Anneke δισκογραφεί ασταμάτητα πλέον και σχεδον κάθε χρόνο θα μας δώσει και κάτι καινούριο είτε υπό την μορφή συνεργασίας είτε ως σόλο.την στιγμή μάλιστα που κάποια «μεγαθήρια» βγάζουν κάθε τόσο dvd ή επανεκδόσεις με σκοπό να παραμείνουν στο προσκήνιο..
Μετά το περσυνό (και φοβερό) αλμπουμ των Gentle Storm λοιπόν,εδώ η Anneke συνεργάζεται με τους Ισλανδούς Arstidir, οι οποίοι απολαμβάνουν ,εδώ και μερικά χρόνια, δημοσιότητα κυρίως μέσω ενός βίντεο του YouTube , στο οποίο η μπάντα ερμηνεύει τον Ισλανδικό ύμνο, το οποίο και είχε τεράστια απήχηση.
Στο ''Verloren Verleden'', η συνεργασία τους έχει να κάνει με επανεκτελέσεις κλασικών και παραδοσιακών τραγουδιών, προσαρμοσμένα στο ύφος που το γκρούπ είχε στο μυαλό του.
Ξεχνάμε μπουκωμένες κιθάρες και metal ρυθμούς, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ήρεμο , ατμοσφαιρικό και μελαγχολικό αλμπουμ, το οποίο και πάλι βασίζεται απόλυτα στην Anneke, με το αποτέλεσμα να την δικαιώνει για άλλη μια φορά.
Τα τραγούδια είναι σχετικα άγνωστα,οπότε μοιραία (τουλάχιστον απο μένα) αντιμετωπίζονται και κρίνονται σαν καινούρια.
Ο δίσκος κυλάει όμορφα και έχει και κάποιες στιγμές που σου κολλάνε αμέσως στο μυαλό (solveig’s song), ενώ το γενονός οτι πολλά απο τα τραγούδια δεν είναι στα Αγγλικά, δεν αποτελεί εμπόδιο στην ακρόαση.
Το αποτέλεσμα κρίνεται επιτυχιμένο κυρίως γι’αυτο που είναι, μιας και η Anneke δεν το αντιμεντωπίζει σαν το νέο της αλμπουμ ,κάτι το οποίο φαίνεται και απο την (μικρή) περιοδεία, αλλα και απο την σχεδόν ανύπαρκτη διανομή του.
Παρότι η δουλειά αυτή δεν διεκδικεί εξέχουσα θέση (κυρίως λόγο ιδιαιτερότητας) στην δισκογραφία της συμπαθέστατης ολλανδέζας , δεν πάυει να είναι και πάλι ένας όμορφος δίσκος, ο οποίος θα «μιλήσει» σε αυτούς που πρέπει.
Άλλωστε η Anneke ,έχει ήδη δηλώσει πως την επόμενη χρονιά πρόκειται να κυκλοφορήσει το επόμενο σόλο άλμπουμ της το οποίο , όπως είπε, θα είναι ιδιαίτερα heavy.
Ως τότε λοιπόν, βουτιά στο «χαμένο παρελθόν» (verloren verleden)…
George "marooned"
Φυσικά όμως ειναι απόλυτα λογικό , όταν το αγαπημενο σου πχ συγκρότημα κυκλοφορεί άλμπουμ, να ανατριχιάζεις πριν καν πατήσεις το “play”, γνωρίζωντας ήδη ότι θα «σου κάνει» πιο εύκολα απο τους άλλους,αλλά ταυτόχρονα για να «περάσει» απο την αυτή την κατηγορία στην κατηγορία «δισκάρα», σαν γνήσιος οπαδός, ωφείλεις να είσαι πιο δύσκολος απο «τους άλλους».
Πόσο μάλλον όσον αφορά στην περίπτωση της Anneke Van Giersbergen, όπου όλα τα παραπάνω ισχύουν στον απόλυτο βαθμό...
Βάζοντας ένα δίσκο της , είσαι πλέον σίγουρος ότι τουλάχιστον θα σου αρέσει,θα «νιώσεις», θα «παραδοθείς» και ούτε που θα σε απασχολήσει αν αυτός δεν «περάσει» στην άνωθεν κατηγορία, όπως αυτό συναίβει και μια-δυο φορές στο παρελθόν.
Είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού οτι η Anneke δισκογραφεί ασταμάτητα πλέον και σχεδον κάθε χρόνο θα μας δώσει και κάτι καινούριο είτε υπό την μορφή συνεργασίας είτε ως σόλο.την στιγμή μάλιστα που κάποια «μεγαθήρια» βγάζουν κάθε τόσο dvd ή επανεκδόσεις με σκοπό να παραμείνουν στο προσκήνιο..
Μετά το περσυνό (και φοβερό) αλμπουμ των Gentle Storm λοιπόν,εδώ η Anneke συνεργάζεται με τους Ισλανδούς Arstidir, οι οποίοι απολαμβάνουν ,εδώ και μερικά χρόνια, δημοσιότητα κυρίως μέσω ενός βίντεο του YouTube , στο οποίο η μπάντα ερμηνεύει τον Ισλανδικό ύμνο, το οποίο και είχε τεράστια απήχηση.
Στο ''Verloren Verleden'', η συνεργασία τους έχει να κάνει με επανεκτελέσεις κλασικών και παραδοσιακών τραγουδιών, προσαρμοσμένα στο ύφος που το γκρούπ είχε στο μυαλό του.
Ξεχνάμε μπουκωμένες κιθάρες και metal ρυθμούς, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ήρεμο , ατμοσφαιρικό και μελαγχολικό αλμπουμ, το οποίο και πάλι βασίζεται απόλυτα στην Anneke, με το αποτέλεσμα να την δικαιώνει για άλλη μια φορά.
Τα τραγούδια είναι σχετικα άγνωστα,οπότε μοιραία (τουλάχιστον απο μένα) αντιμετωπίζονται και κρίνονται σαν καινούρια.
Ο δίσκος κυλάει όμορφα και έχει και κάποιες στιγμές που σου κολλάνε αμέσως στο μυαλό (solveig’s song), ενώ το γενονός οτι πολλά απο τα τραγούδια δεν είναι στα Αγγλικά, δεν αποτελεί εμπόδιο στην ακρόαση.
Το αποτέλεσμα κρίνεται επιτυχιμένο κυρίως γι’αυτο που είναι, μιας και η Anneke δεν το αντιμεντωπίζει σαν το νέο της αλμπουμ ,κάτι το οποίο φαίνεται και απο την (μικρή) περιοδεία, αλλα και απο την σχεδόν ανύπαρκτη διανομή του.
Παρότι η δουλειά αυτή δεν διεκδικεί εξέχουσα θέση (κυρίως λόγο ιδιαιτερότητας) στην δισκογραφία της συμπαθέστατης ολλανδέζας , δεν πάυει να είναι και πάλι ένας όμορφος δίσκος, ο οποίος θα «μιλήσει» σε αυτούς που πρέπει.
Άλλωστε η Anneke ,έχει ήδη δηλώσει πως την επόμενη χρονιά πρόκειται να κυκλοφορήσει το επόμενο σόλο άλμπουμ της το οποίο , όπως είπε, θα είναι ιδιαίτερα heavy.
Ως τότε λοιπόν, βουτιά στο «χαμένο παρελθόν» (verloren verleden)…
George "marooned"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου