Anneke van giersbergen “Everything is changing”

Πριν την κυκλοφορία:

Ήδη με την αποχώρηση της από τους gathering το 2007, η Anneke ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να ακολουθήσει σόλο πορεία και είχε κυκλοφορήσει ,αρκετά γρήγορα μάλιστα, το πολύ καλό “air” άλμπουμ. 

Σε αρκετούς είχε αρέσει, άλλοι είχαν αδιαφορήσει μην μπορώντας να αντέξουν την αποχώρηση της από την αγαπημένη τους μπάντα, όμως οι περισσότεροι συμφωνούσαν πως επρόκειτο για μια καθαρά σόλο κυκλοφορία, με την λογική , ότι ήταν ένα προσωπικό ,”απλό” άλμπουμ από την “τραγουδίστρια των gathering”, για τους οπαδούς των gathering, με έναν διαφοροποιημένο μεν ήχο, αλλά πολύ κοντά στο ατμοσφαιρικό  alternative rock, που ο μέσος gathering οπαδός μπορούσε και περίμενε να ακούσει.

Το ενδιαφέρον όμως επικεντρωνόταν στο πως η Anneke θα συνέχιζε την πορεία της και μετά το “pure air” (ακουστικός δίσκος με διασκευές και επανεκτελέσεις από το πρώτο άλμπουμ, με διαφορές συμμετοχές ), που δεν είχε την βαρύτητα ενός καινούριου αλμπουμ.

Έτσι είχε έρθει η ώρα για το επόμενο στούντιο άλμπουμ, το “in your room”(2009).

Αρκετά εύπεπτο, radio friendly και pop, έδειχνε την Anneke να “κυνηγά” το ευρύ κοινό, και με κομμάτια όπως hey okay και I want, δύσκολα πλέον ο μέσος οπαδός μπορούσε να ταυτιστεί.

Η κατάσταση, δεν ήταν και η καλύτερη και το κατάλαβε αυτό και η ίδια η Anneke ,τόσο ώστε να αλλάξει, αν όχι τα πάντα (everything is changing), τότε σίγουρα το σκηνικό δημιουργίας του επόμενου άλμπουμ της…

Το άλμπουμ:

Το line-up έχει αλλάξει σχεδόν εξ ολοκλήρου και το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει (Ιανουάριος 2012) απλά κάτω από το όνομα της Anneke, αλλά ο άνθρωπος που θα παίξει τον κυριότερο ρολό, αυτός που θα αναλάβει σχεδόν τα πάντα ώστε  να αλλάξει τα δεδομένα για την επόμενη σόλο δουλειά της αγαπημένης Anneke, είναι ο Daniel cardoso.

Συνέθεσε σχεδόν όλο το άλμπουμ μαζί της, ενορχήστρωσε τα κομμάτια, έπαιξε κιθάρα ,μπάσο και πλήκτρα (μοιραζόμενος τις αρμοδιότητες με τους κύριους οργανοπαίκτες) ενώ είναι και υπεύθυνος και για το μεγαλύτερο - ίσως - ατού του άλμπουμ: την παραγωγή.

Πραγματικά, αν και είμαι από αυτούς που δύσκολα η μέτρια παραγωγή θα εμποδίσει την απόλαυση της καλής μουσικής, εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Η παραγωγή λάμπει, κάνοντας ακόμα και κάποιες από τις (λιγοστές) μέτριες στιγμές του δίσκου ευχάριστα ευκολοάκουστες.

Αλλά και οι συνθέσεις, αυτή τη φορά, κάνουν από μόνες τους την διαφορά.

Το single “feel alive” που κυκλοφόρησε σε  βίντεο, δεν κατάφερε να μας προϊδεάσει για την συνέχεια, ενώ και το δεύτερο  single-βίντεο (“take me home”) δεν βοήθησε την κατάσταση.

Έπρεπε να πάρουμε το άλμπουμ στα χέρια μας για να καταλάβουμε ότι τα προαναφερθέντα κομμάτια είναι και τα μετριότερα του δίσκου.

Όντως από το δυναμικό “you want to be free” που ακολουθεί, τα πράγματα μπαίνουν στην θέση τους.

Όμορφο ρεφρέν ,ωραία πλήκτρα και φοβερή ερμηνεία από την Anneke.

Τo ομώνυμο και “I wake up” είναι δυο διαφορετικά σε ύφος, όμορφα κομμάτια, ενώ το circles που ακολουθεί ,είναι η πιο συγκλονιστική μπαλάντα της Anneke και σίγουρα μέσα στα πέντε καλυτέρα σόλο κομμάτια της.

Το “my boy” συγκινεί με το δυνατό ρεφρέν του, ενώ το “stay” είναι η πιο «μεταλλική» στιγμή του άλμπουμ (και προσωπικά η πιο αγαπημένη) με τις δυνατές κιθάρες και την “rock” αύρα , να αφήνουν το στίγμα τους στην μετέπειτα σφαιρική άποψη για ολόκληρο το δίσκο.

Το “hope, pray, dance, play” είναι ένα καλό pop-rock τραγούδι ενώ το “slow me down” δυνατό και riff-άτο (για τα δεδομένα του άλμπουμ),διατηρεί το επίπεδο ψηλά.

Το “too late” συνεχίζει δυναμικά και το ίδιο καλά, από εκεί που είχε σταματήσει το “stay”, ενώ ο δίσκος κλείνει με ένα από τα καλύτερα (και πιο αγαπημένα της ιδίας της Anneke) κομμάτια, το “1000 miles away from you”,μια μπαλάντα με σπουδαία ερμηνεία και προσεγμένη ενορχήστρωση.

Συνολικά μιλάμε για έναν πανέμορφο δίσκο, που αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για την Anneke , έστω και σε διαφορετικό στυλ από ότι θα θέλαμε οι περισσότεροι.

Ο ήχος συνεχίζει  στο pop-rock μονοπάτι που χάραξε το προηγούμενο αλμπουμ, όμως αυτή τη φορά οι κιθάρες ήταν πολλές , οι ενορχηστρώσεις πλήρης , οι συνθέσεις ποιοτικές και το «ροκ» στοιχείο πιο εμφανές .

Παρότι δεν είμαι φίλος του συγκεκριμένου ήχου, μπορώ να πω ότι η μινόρε διάθεση της κιθαριστικής δουλειάς με κέρδισε αμαχητί.

Οι ερμηνείες της Anneke , φανταστικές και πιο «φωναχτές» από ότι στα τελευταία άλμπουμ (αν και  ίσως ακόμη πιο pop απο αυτές του "in your room") , μας θύμισαν την έκταση της φωνής της και η ανταπόκριση του κόσμου, «ανάγκασε» την ίδια να επαναλάβει  την «συνταγή» και για το “drive” που ακολούθησε , χωρίς όμως το ίδιο αποτέλεσμα.

Αλλά αυτή είναι μια άλλη παρουσίαση ,για άλλο δίσκο…

Γιώργος "Marooned"