BLAZE BAYLEY : SOLO YEARS 2000 - 2003 Α’ ΜΕΡΟΣ

“Brave”, “man who would not die”, “king of metal”, “stranger to the light”, “man on the edge”, και πολλοί ακόμη χαρακτηρισμοί θα ταίριαζαν στον Bayley Alexander cook, ή αλλιώς στον γνωστό σε όλους μας  Blaze Bayley.

O άνθρωπος που μπήκε στους Iron Maiden για να εκδιωχθεί, ο τραγουδιστής που κατακρίθηκε πριν καν προλάβει να δώσει δείγμα δουλειάς, ο καλλιτέχνης που από την αφάνεια πέρασε στην απόλυτη δημοσιότητα και από εκεί και πάλι στην αφάνεια.

Αλλά όχι, αυτή τη φορά δεν θα μιλήσουμε για τα σπουδαία και αδικημένα 90’s των maiden , ούτε για τα παραγνωρισμένα αριστουργήματα που κυκλοφόρησαν στα “blaze” χρόνια τους , αλλά για την δισκογραφική και συναυλιακή παρουσία του blaze, στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το πέρας της virtual world tour…

Η ιστορία λέει ότι από τα τραγούδια που είχαν ετοιμαστεί για το virtual, τρία εξ αυτών δεν είχαν συμπεριληφθεί στον δίσκο και είχαν κρατηθεί στην άκρη με σκοπό την μελλοντική  τους χρήση και πιο συγκεκριμένα για να αποτελέσουν την αφετηρία της σύνθεσης  του επόμενου , τότε , δίσκου των maiden (όπως και έγινε τελικά).

Σε κάποια από αυτά είχε βάλει το χεράκι του και ο ίδιος ο blaze , ενώ δίχως να γνωρίζει τα σχέδια των υπολοίπων για την επερχόμενη απομάκρυνση του, άρχισε να συνθέτει νέο υλικό , για τον επόμενο maiden δίσκο, στον οποίο τελικά δεν θα συμμετείχε..

Με την αποχώρηση του, μαζεύοντας τα κομμάτια του , αποφασίζει να φτιάξει την δική του ,προσωπική μπάντα, τους “BLAZE” και μαζί με τους Steve Wray, John Slater, Jeff Singer ,Rob Naylor άρχισαν  να δουλεύουν πάνω στις ημιτελείς ιδέες που είχε για τον επερχόμενο δίσκο των maiden,τις οποίες και πήρε μαζί του ώστε να αποτελέσουν την αρχή της σύνθεσης για τον πρώτο του σόλο δίσκο.

Με τον Andy sneap στην κονσόλα, κυκλοφορεί τον Μάρτιο του 2000 το αριστουργηματικό “silicon messiah”.

Ότι και να πούμε γι’αυτό το διαμάντι είναι λίγο.

Σε ένα δίκαιο (ή μάλλον σε έναν πραγματικό metal) κόσμο αυτός ο δίσκος θα έπρεπε να βρίσκεται σε κάθε δισκοθήκη κάθε φίλου του σκληρού ήχου.

Μέσα σε δέκα τραγούδια τρομερής έμπνευσης ο blaze και η μπάντα του μας παρουσιάζουν μουσική που ακόμη και οι ίδιοι οι maiden θα ήθελαν να έχουν σε δίσκο τους.

Πράγματι, από την έναρξη του “ghost in the machine” τα πράγματα μπαίνουν στην θέση τους.

Heavy όσο δεν πάει, με riffs απίθανα, μοναδικές ερμηνείες και maiden-ικες δισολιες να τσακίζουν κοκάλα, στην κυριολεξία δεν σε αφήνει ούτε στιγμή από την αρχή μέχρι και το τέλος.

Εδώ θα βρούμε πολλά από τα κομμάτια που δημιούργησαν το , όχι πολύ μεγάλο, αλλά φοβερά φανατικό κοινό του blaze το οποίο τον ακολουθεί μέχρι και στις μέρες μας.

Κομματάρες όπως το “brave” με σπουδαίους στίχους βγαλμένους από έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας,“identity” , “silicon messiah” και “ghost in the machine” με την κριτική στην «εποχή των μηχανών» να μην έχει τελειωμό.

Κορυφαίες maiden στιγμές όπως το “born as a stranger”, που αν συμπεριλαμβάνονταν στο brave new world θα γίνονταν hit, ή σπουδαίες αυτοβιογραφικές στιγμές μελαγχολίας στο συγκινητικό κλείσιμο του “stare at the sun”…

Ακόμη και η παραγωγή του Andy είναι καταπληκτική και ξεφεύγει από την κλασική τακτική του να κάνει τα περισσότερα άλμπουμ να έχουν παρόμοιο ήχο. 

Όπως και να έχει όμως, ο blaze εδώ έκανε το «μπαμ» , κάνοντας πολλούς οπαδούς να αναθεωρήσουν και να ξαναδώσουν ακόμη  και στα maiden άλμπουμ μια δεύτερη ευκαιρία.

Δυστυχώς όμως το business κομμάτι της υπόθεσης δεν άφησε τον blaze να απογειωθεί και εμπορικά.

Το management  των maiden, που εκείνη την εποχή είχε αναλάβει και τον blaze , αποφάσισε να κυκλοφορήσει τον δίσκο την ίδια εβδομάδα με τον reunion δίσκο των maiden , το brave new world, με αποτέλεσμα να μην πουλήσει τα αναμενόμενα.

Αν και αυτό πτόησε τον blaze αλλά περισσότερο την εταιρία του, ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω και δυο χρόνια αργότερα και με σταθερό line-up «χτυπά» δισκογραφικά για δεύτερη φορά. 

To “tenth dimension” όπως τελικά ονομάστηκε, δεν παρουσίαζε μεγάλες ηχητικές διαφορές από τον προκάτοχο του, αλλά ευτυχώς τα πράγματα παρέμειναν σταθερά και στην ποιότητα.

Κορυφαία κομμάτια όπως τα “speed of light” , “kill and destroy” , “end dream” , “leap of faith” , αλλά και η ανεπανάληπτη μπαλάντα “meant to be” , δείχνουν ότι το ντεμπούτο  δεν ήταν απλώς ένα πυροτέχνημα, αλλά υπήρχε και σπουδαία συνέχεια.

Παρότι γνωρίζω ότι ο περισσότερος κόσμος το θεωρεί ισάξιο με το silicon messiah,  προσωπικά το θεωρώ ένα σκαλάκι κάτω από αυτό, αποκλειστικά για δυο λόγους.

Ο πρώτος είναι η μέτρια παραγωγή (Andy sneap).

Μέτρια με την έννοια της «πλαστικοποίησης» και «αποστείρωσης» του ήχου, με σκοπό την ηχητική τελειότητα, που όμως φέρνει αντίθετα αποτελέσματα.

Ο δεύτερος είναι απλά, ότι μέσα στα απίστευτα τραγούδια του, υπάρχουν και 2-3 μέτριες στιγμές.

Αλλά αυτά είναι ψιλοπράγματα μπροστά στο συνθετικό οίστρο της μπαντας.

Στιχουργικά πάλι, ο δίσκος είναι concept και μας μιλά για έναν επιστήμονα, ο οποίος ανακαλύπτει την 10^η διάσταση και αναθεωρεί τα πάντα σχετικά με την καθημερινότητα του, την θρησκεία, την κοινωνία και την πολιτική.

Γεμάτοι από κριτική διάθεση επάνω σε όλα τα στερεότυπα, οι στίχοι μας παρουσιάζουν τις σκέψεις του κεντρικού ηρώα, με βάση το σημειωματάριο του.

Από τη περιοδεία που ακολούθησε (με savatage) , κυκλοφόρησε το live album “as live as it gets”(2003).

Στον δίσκο ακούμε ανεπανάληπτες εκτελέσεις τραγουδιών από τα δυο άλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε , όπως “the brave”, “speed of light” , “identity” , μεταξύ άλλων  , αλλά δεν θα μπορούσαν να λείπουν και maiden τραγούδια , όπως τα “futureal” και “sign of the cross” (απίστευτη εκτέλεση) καθώς και πιο σπάνια κομμάτια όπως “when two worlds collide” και “virus”, σε εκδόσεις που ίσως ξεπερνούν ακόμη και τις original ηχογραφήσεις.

Ο ήχος είναι καταπληκτικός και η φωνή του Bayley σε εξαιρετική φόρμα.

Το σετ συμπληρώνουν μια φοβερή εκτέλεση του “steel” από wolfsbane (πρώτη μπάντα του blaze), καθώς και μια αχρείαστη (αλλά καλή) διασκευή στο “dazed and confused” των led zeppelin.

Συνολικά πρόκειται στην κυριολεξία για ένα φανταστικό live δίσκο, ο οποίος είναι σίγουρα από τα καλυτέρα και πιο αδικημένα live album που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ.

Όμως εδώ είναι ίσως και η πρώτη αλλαγή στην καριέρα του blaze, μιας και το “as live as it gets” ήταν η τελευταία κυκλοφορία του original line up, καθώς οι jeff singer και rob naylor θα έφευγαν από την μπαντα την ίδια χρονιά..

Επίσης κάπου εδώ θα έκαναν και την εμφάνιση τους και τα πρώτα προσωπικά προβλήματα του blaze, οδηγώντας την καριέρα του (ευτυχώς για λίγο) στην αβεβαιότητα…

Η συνέχεια  σύντομα στο δεύτερο μέρος…

 George "Marooned"